Historia Adama Poniatowskiego
Adam Poniatowski urodził się w szlacheckiej rodzinie, która uważała się za potomków ostatniego króla polskiego Stanisława Augusta Poniatowskiego. Po ukończeniu gimnazjum w Kobryniu młody Adam rozpoczął szkolenie w Policji, w swoim rodzinnym mieście, a następnie został przeniesiony do służby w Policji reprezentacyjnej w Warszawie. W stolicy zamieszkał przy ulicy Kruczej. Tam też poznał narzeczoną, z którą planował wziąć ślub. Plany małżeńskie nie doszły jednak do skutku z powodu wybuchu II Wojny Światowej. We wrześniu 1939 roku Adam został skierowany do walk na Wołyniu i tam dostał się do sowieckiej niewoli. Zatrzymanych policjantów osadzono w obozie, w Ostaszkowie niedaleko Tweru /a ówczesnego Kalinina/. Akcja masowych rozstrzeliwań rozpoczęła się w kwietniu 1940 roku i trwała do połowy maja. Jeńców z obozu w Ostaszkowie przewożono koleją do Tweru i zabijano w piwnicach urzędu NKWD strzałem w tył głowy, a następnie ich ciała zakopano w masowych grobach, w lesie w pobliżu wsi Miednoje. Wśród 6311 pogrzebanych tam funkcjonariuszy resortu spraw wewnętrznych II Rzeczpospolitej. Nazwisko Adama Poniatowskiego, syna Antoniego, widnieje na ostaszkowskiej liście transportowej NKWD nr 037/4 z 20 kwietnia 1940 roku pod pozycją 70. (5.06.2015)
Pliki do pobrania
-
Historia Adama Poniatowskiego
Data publikacji 09.06.2015 10:00(docx 551.77 KB)